ارزیابی آگاهی و عملکرد دانشجویان کارشناسی پرستاری در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد

زمینه و هدف: مراقبت مبتنی بر شواهد، در سال های اخیر به عنوان یکی از شایستگی های ضروری فارغ التحصیلان رشته پرستاری شناخته شده است. از آن جایی که دانشجویان سال آخر پرستاری در آستانه فارغ التحصیلی قرار دارند، توجه به عوامل مؤثر در به کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد در آینده حرفه ای آن ها و تأکید بر برنامه ریزی آموزشی جهت تقویت این شایستگی، ضروری است. این مطالعه با هدف ارزیابی آگاهی و عملکرد دانشجویان سال آخر رشته پرستاری در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که به شیوه مقطعی در دانشکده پرستاری و مامایی کرمان در سال 1394 انجام شد. داده ها با استفاده از نسخه فارسی پرسش نامه آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد، از 43 دانشجوی سال آخر رشته پرستاری جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (درصد، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (ضریب همبستگی pearson و آزمون anova) در ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ spss مورد ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﯿﻞ قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که اکثر دانشجویان (5/53 درصد) آگاهی خوبی در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد داشتند. میانگین کل امتیازات آگاهی دانشجویان 34/3 ± 25/12 به دست آمد؛ در حالی که عملکرد اکثر آنان (2/51 درصد) ضعیف و میانگین کل امتیازات عملکرد، 85/7 ± 28/17 بود. بین آگاهی و عملکرد دانشجویان ارتباط مثبت و مستقیمی وجود داشت (56/0 = r). نتیجه گیری: بین آگاهی و عملکرد دانشجویان در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد شکاف وجود دارد؛ چرا که با وجود آگاهی خوب در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد، عملکرد آن ها ضعیف می باشد. پیشنهاد می شود با برنامه ریزی صحیح، بازنگری در برنامه آموزشی و ایجاد یک محیط مناسب آموزشی برای دانشجویان پرستاری به عنوان پرستاران آینده، بستر مناسبی برای ارتقای مراقبت مبتنی بر شواهد و در نهایت، پیوند تئوری و عمل فراهم گردد.